Πόσο δύσκολο και πόσο σημαντικό ήταν να αποκτήσεις το μοναδικό σου προσωπικό στιλ στις μέρες μας; Είναι πάρα πολύ σημαντικό το στιλ του καλλιτέχνη, εκτός από τη φωνή του. Είναι αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητας και πρέπει να έχεις το ξεχωριστό σου στιλ και να μην είσαι σαν να έχεις βγει από ένα εργοστάσιο που φτιάχνει τραγουδιστές μέσα από την πρέσα. Δεν θα έλεγα ότι ήταν δύσκολο γιατί το στιλ είναι μια φυσική πορεία που την αποκτάς σιγά - σιγά ,αρκεί να το θες και να είσαι ανοικτός στα καλέσματα της γνώσης. Είναι σαν μια μεταφυσική πορεία… Είναι κακό να είσαι φτιαγμένος και οι Έλληνες το έχουμε αυτό, να λέμε «Ποιος τη ντύνει αυτήν;» ενώ δεν ισχύει αυτό.Σε ενδιαφέρει η εμπορικότητα της μουσικής σου; Με αφορά πολύ για το λόγο ότι αν δεν πουλήσεις, δεν σε σέβονται. Δεν σε σέβεται η αγορά με την έννοια ότι δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις κάποιο cd, σου κλείνονται οι δρόμοι για να δημιουργήσεις. Τα νούμερα σε κάνουν αξιοσέβαστη στην αγορά, ακόμα και ως βήμα να μιλήσεις και να βγεις. Δυστυχώς δηλαδή, δεν είναι τόσο ευχάριστο αυτό που λέω, αλλά γι’ αυτό με αφορά να πουλήσω και βέβαια θέλω να αισθάνομαι και άνετα στη ζωή μου…
Τι προσδοκά η Ευσταθία από τη ζωή της; Να είμαι καλά και να μπορώ να αντέχω. Να τα πάω καλά με τον εαυτό μου και με τον σκοτεινό εαυτό μου και να τον χειρίζομαι σωστά.
Στη Θεσσαλονίκη έγινε το πρώτο σου μεγάλο βήμα. Είναι η δεύτερη φορά που έρχεσαι στη Θεσσαλονίκη για συναυλίες… Επειδή ξανάπαιξα και πέρσι με το γκρουπ μου, τους «Ασταθείς» και μ’ άρεσε πάρα πολύ, θέλω να το καθιερώσω πια… Ο κόσμος ήταν υπέροχος. Θα παίξω δυο δευτερότριτα με τραγούδια και από τους τρεις δίσκους που έχω κάνει, με έμφαση στο τελευταίο το «Meeting» και πολλές διασκευές.
Λίγα λόγια για το «Δεν μπορεί, έχει meeting»… Μπορεί να μην μπορεί, εγώ όμως θα μπορέσω να ανέβω να κάνω το live μου… Είναι ένας δίσκος που αποτελείται από έντεκα καινούρια τραγούδια, το ένα είναι μια διασκευή ενός τραγουδιού της Lily Allen, που του έβαλα ελληνικό στίχο. Έχει γράψει για πρώτη φορά σε δίσκο μου κάποιος άλλος στίχους σε δυο τραγούδια, ο Θανάσης Βούτσινος… Το εξώφυλλο το έχει επιμεληθεί ο Αντώνης ο Γλυκός με μια εξαιρετική δουλειά, τόσο που μπορεί να αποτρέπει τον αγοραστή να το πάρει πειρατικό…
Πιστεύεις ότι οι στίχοι των τραγουδιών σου πιάνουν τόπο; Στον τρίτο μου δίσκο, που έγινε με συνέπεια, αυτοί που με αγαπάνε θα με αγαπήσουν περισσότερο κι εκείνοι που με μισούν θα με μισήσουν περισσότερο. Μου έχει δοθεί το δικαίωμα να γράφω τέτοιους στίχους γιατί εισπράττω μια διάθεση και δεν θέλω να πιστεύω ότι είμαι εξωγήινη… Είναι κι άλλοι σαν κι εμένα. Πολλές φορές λαμβάνω μηνύματα του τύπου «προβληματίζεις πολύ κι ο κόσμος δεν θέλει να ακούει τέτοια πράγματα» και τη γνωστή ατάκα ότι θέλουμε ανεβαστικά και όχι down και άλλα τέτοια… Γιατί όμως να μη ξέρουμε και τι χάνουμε; Δεν πρέπει να υπάρχουν και αυτά; Νομίζω ότι κάνω καλά κι ας υπάρχουν και αποδοκιμασίες…
Έχεις τον φόβο μήπως με τα χρόνια αλλοτριωθείς; Αφού δεν έχω αλλοτριωθεί μέχρι τώρα δεν νομίζω! Έχω ζήσει και πολύ χειρότερα. Δεν θέλω να κλαίγομαι, η ζωή μου στάθηκε τυχερή και μου πρόσφερε πράγματα γενναιόδωρα. Πέρασα και τη φάση μου που είπα «τα παρατάω» και θα έχω τη μουσική ως χόμπι. Μετά ήρθε το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και μου έδωσε τη δυνατότητα να έχω τη μουσική και ως δουλειά. Πήρα το κουράγιο να γράφω όπως θέλω. Έχει μπει το νερό στο αυλάκι και δεν θα κάνω εκπτώσεις αν κάτι δεν με ευχαριστεί. Έκανα πολύ κόπο να έρθω σε αυτό το σημείο. Το μόνο που με φοβίζει είναι πράγματα που δεν περνούν από το χέρι μου, όπως η υγεία… Και με φοβίζει πιο πολύ το Κόσοβο που έγινε ανεξάρτητο, δηλαδή, με φοβίζουν πιο πολύ παγκόσμια φαινόμενα, παρά εγώ αν είμαι καλά…
Τι κάνει την κοινωνία μας μέτρια και συντηρητική; Υπάρχει ένας μεγάλος συντηρητισμός, μια που όλοι προσπαθούμε να πατήσουμε στη δοκιμασμένη οδό, να μη παραβούμε το πρόγραμμα μας, αυτό γίνεται από τις τηλεοπτικές εκπομπές μέχρι την ίδια μας τη ζωή. Ενώ είμαστε μέσα στα σκατά, φοβόμαστε την αλλαγή. Δεν νομίζω ότι η αλλαγή θα επιφέρει κάτι χειρότερο από αυτό που είμαστε τώρα, οπότε θα έπρεπε να την προτιμήσουμε. Η αλλαγή ξεκινάει από το πώς θα ξυπνήσεις το πρωί και τι σκέψη θα κάνεις. Τη φέρνει ο κάθε άνθρωπος και γίνεται από μέσα μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα κράτος να κάνει την αλλαγή. Όταν όμως η ζωή μας είναι μέσα στο κλισέ, δεν θα έρθει η αλλαγή. Όλα είναι μια ενότητα, κάποιος που δεν ξέρει να φάει, δεν θα πάρει ένα cd από το δισκάδικο… Ένας άνθρωπος φαίνεται σε όλα του…
Ποιων συναδέλφων σου εκτιμάς την πορεία και τη στάση; Να σου πω χωρίς να παραβλέπω άλλους, ότι εκτιμώ την Κρίστη Στασινοπούλου, την Σαβίνα Γιαννάτου, την Μελίνα Τανάγρη, την Αρλέτα. Μπορεί κάποιος να περιμένει να πω κάποιον που είναι μέσα στην αγορά και τα πράγματα… Για την Χάρις Αλεξίου εννοείται και δεν χρειάζεται να το πω… Εκτιμώ γενικά καλλιτέχνες που είναι καλλιτέχνες, που δίνουν κάτι άλλο στο live και δεν στηρίζουν και δεν υπηρετούν το συντηρητισμό. Η ουσία είναι να είσαι καλλιτέχνης, να είσαι αυτό που είσαι, να μην είσαι έμπορος.
Το μέλλον είναι στο My Space; Ναι, έχω ένα «My space» στο (http://www.my space.com/eustathiamyspace). Έχω ανακαλύψει το internet πρόσφατα, γιατί πριν δεν είχα καν υπολογιστή στο σπίτι. Έχω λοιπόν τώρα μια σελίδα εκεί που την έχει σχεδιάσει πάλι ο Αντώνης ο Γλυκός και πάει πολύ καλά κι έχω μάλιστα πολύ κόσμο από Θεσσαλονίκη.
info: «Αίγλη - Γενί Χαμάμ», Αγ. Νικολάου 3 & Κασσάνδρου, T: 2310 270016 17 - 18/3, Είσοδος με ποτό: 20
Ώρα έναρξης: 22.00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου