Πότε και πού ξεκινήσατε τις μουσικές σπουδές σας; Στη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 7 χρονών, στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης όπου και αποφοίτησα με πτυχίο βιολοντσέλου το 1994.Σπουδάσατε παράλληλα τραγούδι και βιολοντσέλο; Μέχρι να πάω στη Γερμανία δεν είχα καμία επαφή με το τραγούδι. Έφυγα από την Ελλάδα με σκοπό να συνεχίσω τις σπουδές στο βιολοντσέλο. Το 1996 κέρδισα μάλιστα και τη διεθνή υποτροφία από το Royal College of Music του Λονδίνου, αλλά στο μεταξύ είχα ήδη αποφασίσει να σπουδάσω στη Γερμανία. Μπήκα στη σχολή Hoch-schule fuer Musik, στο Detmold, γιατί τους άρεσε η φωνή μου και εκτίμησαν τη μουσικότητά μου. Δεν είχα ιδέα από τραγούδι, ήταν συγκλονιστικό. Για 4 από τα 5 χρόνια των σπουδών είχα πα-ράλληλα και το όργανο και το τραγούδι.
Στο τραγούδι τι αγαπάτε περισσότερο; Την αμεσότητα της ανθρώπινης φωνής. Η φωνή τα λέει όλα, δεν μπορείς να κρυφτείς. Αυτό είναι μια μεγάλη πρόκληση για τη συνειδητοποίησή μου.
Οι μουσικές σας σπουδές πόσο έχουν βοηθήσει την καριέρα σας στο τραγούδι; Το ότι είμαι μουσικός και όχι απλώς τραγουδίστρια είναι ένα μεγάλο προνόμιο. Αντιλαμβάνομαι τη μουσική πιο σφαιρικά, έχω τεράστια ευκολία στην εκμάθηση ενός ρόλου και πολύ περισσότερες γνώσεις επάνω στη μουσική.
Επιπλέον έχετε ασχοληθεί με το σύγχρονο θέατρο και το χορό. Γιατί; Η όπερα δεν είναι μια συναυλία, είναι και θέατρο. Ένας λυρικός τραγουδιστής πρέπει να είναι και ηθοποιός. Όσο για το χορό, μου άρεζε πάντα και μου έδωσε άλλη προοπτική στην κίνηση που σίγουρα δεν βλάπτει τη σκηνική παρουσία μου, το αντίθετο μάλιστα. Επίσης μου ανέπτυξε μια τρομερή σκηνική μνήμη.
Στη Γερμανία ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα απ' ό,τι γνωρίζατε έως εκείνη τη στιγμή στην Ελλάδα; Εντελώς διαφορετικά. Το περιβάλλον, η κουλτούρα, η γλώσσα, το χιούμορ... νομίζω ότι αυτό που πάντα θα χωρίζει ή θα ενώνει τους λαούς είναι το χιούμορ. Μαζί με τον ήλιο, ήταν αυτό που μου έλειψε περισσότερο απ’ όλα!
Τα χρόνια των σπουδών και της ζωής σας στο εξωτερικό τι σας έδωσαν κυρίως; Πειθαρχία και υπομονή, πολλή γνώση και την αίσθηση ότι η ζωή μου μπορεί να γίνει μόνο καλύτερη μετά από όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα.
Γιατί επιστρέψατε στην Ελλάδα; Γιατί έζησα 12 χρόνια εκτός και στο μεταξύ η Ελλάδα έκανε πολλά βήματα στο χώρο του πολιτισμού. Τώρα νιώθω ότι υπάρχει έδαφος για να καλλιεργήσουμε οι νέοι καλλιτέχνες κάτι καινούργιο και να προσφέρουμε ό,τι συλλέξαμε τόσα χρόνια.
Τα δεδομένα στο χώρο του κλασικού τραγουδιού δεν είναι τα ίδια με εκείνα των χωρών όπου έχετε δουλέψει. Ποιο είναι το ζητούμενό σας; Τα δεδομένα δεν είναι τα ίδια, αλλά ούτε είναι και τόσο διαφορετικά. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι η αγορά εδώ είναι πάρα πολύ μικρή. Αυτό δημιουργεί μια κατάσταση υπερβολικά «οικογενειακή», νομίζω ότι δεν χρειάζεται να το αναλύσω κι άλλο αυτό. Θα ήθελα, και αυτό ισχύει για όλες τις χώρες, να εργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν την ουσία της τέχνης, ανθρώπους με γνώση και ενθουσιασμό, με όραμα και πίστη. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή μου.
Μιλήστε μας για το ρόλο σας, της Κλεοπάτρας, στην όπερα «Ιούλιος Καίσαρας» του Handel που ανεβαίνει στο Μέγαρο. Η όπερα αυτή είναι η ωραιότερη όπερα του Handel. Πρωτοανέβηκε το 1724, αλλά όπως θα διαπιστώσετε όταν θα δείτε την παράσταση, είναι μοντέρνα! Έχει χιούμορ, δραματικότητα, η μουσική είναι ρυθμική, ζωντανή, οι ρόλοι αληθινοί, με βάθος, άνθρωποι που θα μπορούσαν να ζούνε σήμερα. Η Κλεοπάτρα είναι μια γυναίκα-μύθος. Είναι ένας χαρακτήρας πολύπλοκος, αντιφατικός, γοητευτικός. Ο Handel της δίνει μια διάσταση πολύ ανθρώπινη, με στιγμές αδυναμίας. Είναι συναρπαστικός ρόλος και τρομερά απαιτητικός.
Με το ρόλο αυτό κάνετε το ντεμπούτο σας στον ελληνικό χώρο; Ναι, και χαίρομαι πολύ που είναι στη Θεσσαλονίκη. Ελπίζω ο κόσμος να έρθει στις παραστάσεις, είναι έξω από κάθε κλισέ που έχουν στο μυαλό τους για την όπερα.Ο «Ιούλιος Καίσαρας» είναι ένα θέαμα που θα ταρακουνήσει τον κόσμο. Η σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη είναι πολύ δυνατή, οι χορογραφίες εντυπωσιακές, θυμίζει μιούζικαλ και όχι βαρετή «παλαιά μουσική» όπως την αποκαλούνε! Είναι φοβερή δουλειά, όλοι ξεπερνάμε κατά πολύ τα όριά μας και σίγουρα τα όρια του τι «μπορεί» να κάνει ένας λυρικός τραγουδιστής. Αυτό έχει το τίμημά του, αλλά επιτέλους, η όπερα πρέπει να ξαναγυρίσει κοντά στο λαό, εκεί που ανήκει. Όταν δώσεις χαρά και ψυχαγωγία στον κόσμο, θα έρθει και θα πληρώσει και κάτι παραπάνω, αλλά πρέπει να ξέρει ότι θα περάσει καλά. Αυτός είναι ο στόχος της παραγωγής μας! Να αλλάξει κάτι!
Στην εποχή μας έχουν αλλάξει τα δεδομένα στο κλασικό τραγούδι; Το μάρκετινγκ, η προβολή έχουν επηρεάσει πολύ το χώρο σας; Ναι, έχουν αλλάξει, όπως σε όλους τους χώρους έτσι και σ’ αυτόν. Οι τραγουδιστές δεν διαρκούν πια, δεν προλαβαίνουν, τους εκμεταλλεύονται νωρίς και τους ρίχνουν στα βαθιά νερά πριν την ώρα τους, με λάθος ρόλους. Δεν προλαβαίνουν να ωριμάσουν σωστά. Εγώ θέλω να κάνω τα πράγματα στην ώρα τους και όταν είμαι έτοιμη για τον κάθε ρόλο. Να μπορώ να υπηρετήσω το συνθέτη και τη μουσική του και να ενσαρκώσω τον χαρακτήρα που έχω μπροστά μου με ειλικρίνεια. Ακόμη κι αν αυτό μου στοιχίσει το να «χάσω» κάποιες ευκαιρίες. Μου έτυχε πρόσφατα μια τέτοια κατάσταση στη Λυρική Σκηνή και πιστέψτε με, δεν εκτιμήθηκε η άρνησή μου, θα έλεγα ότι είχε αρνητικά αποτελέσματα! Έτσι είναι τα πράγματα παντού αυτή τη στιγμή. Ή κάνεις αυτό που σου δίνουν, όποτε θέλουν και όπως θέλουν, ή σε βγάζουν από το παιχνίδι. Δεν με νοιάζει όμως καθόλου, τελικά θα γίνει όπως εγώ το επιλέγω!
Υπάρχουν κάποια λόγια που ακούσατε και που είναι πάντα στο μυαλό σας; Τα λόγια ενός μεγάλου τραγουδιστή και δάσκαλου: «Canta dentro». Ακούγεται ίσως κλισέ, αλλά είναι αλήθεια. Αν τραγουδάς μέσα σου, θα ακουστείς.
info:«Ιούλιος Καίσαρας» 14-16/3, Μεγάρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 25ης Μαρτίου & Παραλίας,
Τ: 2310 895800
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου