Δάρνακες

Ξεκίνησαν τρεις πριν από έξι χρόνια και έγιναν αισίως η δεκαμελής μπάντα της πόλης με το περίεργο όνομα «Δάρνακες» που προέρχεται από τον τόπο καταγωγής τους, ο οποίος χαρακτηρίζει και τις μουσικές που γράφουν με νέο παραδοσιακό χρώμα και ύφος. Λίγο πριν φιξαριστεί η συμμετοχή τους στο φεστιβάλ «Γαία», συνομιλήσαμε με τη νέα τραγουδίστρια του συγκροτήματος, την Λίνα Σωπιάδου και τον πρωτεργάτη και βασικό δημιουργό των τραγουδιών του γκρουπ, τον Φώτη Δούση

Φώτης Δούσος

Πώς προήλθε το όνομα «Δάρνακες»; Προήλθε από την καταγωγή τη δική μου και του αδελφού μου που είναι από τα Δαρνακοχώρια των Σερρών. Θέλαμε να βάλουμε ένα όνομα στο συγκρότημα με τον τρόπο που το έκαναν παλιά οι κομπανίες οι ρεμπέτικες και οι δημοτικές, που έβαζαν ή το όνομα της οικογενείας τους ή έπαιρναν το όνομα τους από την περιοχή που κατάγονταν, όπως η «Πειραιώτικη Τετράς» ή οι «Χαλκιάδες». Θέλαμε μια έμμεση σύνδεση με ένα τοπωνυμικό στίγμα στην μουσική μας…

Το ιστορικό του συγκροτήματος ποιο είναι; Ξεκινήσαμε το 2002 τρεις άνθρωποι και φτάσαμε να είμαστε δέκα σήμερα. Αρχίσαμε με συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και μετά σιγά – σιγά προς τα έξω, ακόμα και εξωτερικό.

Από την πλευρά σου, ως ο πιο παλιός, πώς λες ότι αντέχει ένα δεκαμελές συγκρότημα ; Υπάρχουν διαφωνίες που εκφράζονται με πολύ έντονο τρόπο κάποιες φορές, οι πρόβες μας δεν είναι ήσυχες. Ο καθένας έχει τον ρόλο του όμως, κάποιος κρατάει τις ισορροπίες, κάποιος εισπράττει τις ενέργειες, είναι όπως τα ζώδια… ας πούμε ο Κριός είναι μαχητικός, ενώ ο Ιχθύς εισπράττει… Οργανωτικά μπορώ να σου πω για το κοινό ταμείο της μπάντας, δεν βγάζουμε λεφτά από τις συναυλίες αφού ο καθένας μας έχει άλλη δουλειά…

Ποια είναι τα μεγάλα σας όνειρα; Να προσπαθήσουμε να κρατηθούμε αφού περάσαμε τον μεγάλο σκόπελο που λέγεται «στρατός και τέλος των σπουδών», δηλαδή μπήκαμε στην αγορά εργασίας. Τώρα το επόμενο δύσκολο βήμα θα είναι όταν θα αρχίσουν κάποιοι να κάνουν οικογένειες, παιδιά και μπορεί να υπάρχουν κλυδωνισμοί στο συγκρότημα… Ευελπιστώ να κρατήσουμε όσο δυνατόν περισσότερα χρόνια θα έχουμε όρεξη… Μας ενδιαφέρει όλους το δημιουργικό μέρος, να φτιάχνουμε πράγματα…

Ως ο κύριος δημιουργός των τραγουδιών, πώς καταπολεμάς την ματαιοδοξία σου μέσα στο συγκρότημα; Μέχρι τώρα έφτιαχνα τα τραγούδια με κιθάρα και φωνή σε ένα πολύ πρωτογενές υλικό, σκελετό του τραγουδιού. Μετά χτιζόταν με τη βοήθεια όλων το τραγούδι για να φτάσει στην τελική μορφή. Δεν θεωρώ ότι τα τραγούδια τα φτιάχνω μόνος μου, όλοι μαζί τα φτιάχνουμε. Έτυχε έτσι έως τώρα και μπορεί να αλλάξει αυτό στο μέλλον, να φέρνω εγώ το πρωτογενές υλικό.

Θεωρείς πως, έχοντας δώσει ένα ξεχωριστό στίγμα μουσικής ύπαρξης, δεν έχετε εξελιχθεί όσο θα σας άξιζε; Νομίζω ότι από άποψη αποδοχής κόσμου δεν «τσουλάει» ιδιαίτερα… Αυτό που παίζουμε νομίζω ότι στο εξωτερικό ρολάρει καλύτερα. Όσες φορές παίξαμε έξω το είδαμε αυτό… Στην Ελλάδα αυτό το στιλ δεν υπάρχει ούτε και υπάρχουν και πολλές τέτοιες μπάντες. Εμπορικά δεν έχει απήχηση, αλλά υπάρχει σίγουρα ενδιαφέρον, υπάρχει κόσμος που έρχεται να μας ακούσει πάντα…

Θα εμφανιστείτε και στο φεστιβάλ στο πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη; Δεν είναι σίγουρο ακόμα, αφού δεν έχει κλείσει ακόμα η άλλη μπάντα, οι «17 Hippies» που θα παίξουν πριν. Αν συμβεί αυτό, θα παίξουμε support στην συναυλία των «17 Hippies» την Παρασκευή 11 Απριλίου…

Τι καινούριο ετοιμάζετε δισκογραφικά αλλά και σε εμφανίσεις; Το καλοκαίρι μπαίνουμε στο στούντιο για τον καινούριο μας δίσκο και λογικά το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει. Δεν ξέρω σε ποιο label ακόμα, αλλά η παραγωγή θα είναι δικιά μας. Επίσης, σε ένα μήνα θα παίξουμε πάλι στο «Malt ‘n’ Jazz» και το καλοκαίρι και σε άλλες συναυλίες…

Λίνα Σωπιάδου

Ήταν δύσκολη η προσαρμογή σε ένα τέτοιο συγκρότημα όπου πάντα μετράει πολύ η μπροστά ερμηνεία και η σκηνική παρουσία; Καθόλου. Έγινε η γνωριμία πρώτα με τον drummer, γίναμε πρώτα φίλοι, με άκουσε, έδωσε το cd και στα υπόλοιπα παιδιά, ενθουσιάστηκαν και με πήραν! Έτσι τόσο απλά… Έχω μεγάλη εμπειρία από τα μαγαζιά της πόλης, κυρίως στα φοιτητικά και συμμετοχές σε μικρά σχήματα…

Ποιες είναι εντυπώσεις που μέχρι τώρα έχεις αποκομίσει; Άψογες, και παρ’ όλο που είναι δέκα μαντράχαλοι κι εγώ μόνη μου… Υπάρχει ωραία συνεννόηση. Αν κι εγώ στην αρχή όταν πρωτάκουσα τον πρώτο τους δίσκο δεν τρελάθηκα, για όλα τα καινούρια κομμάτια που έχουν κάνει και από τις πρόβες έχω άριστες εντυπώσεις… Έχω πολύ εμπιστοσύνη και στις μουσικές που γράφουν και σε όλα…

Θα σε κάλυπτε ως πορεία μόνο η συμμετοχή σου στο γκρουπ; Προς το παρόν με καλύπτει μια χαρά αφού είμαι και το πιο καινούριο μέλος. Δεν έχουμε κάνει πολλές πρόβες, τώρα ξεκινάμε και βγάζουμε νέα κομμάτια… Γενικά για όλη μου τη ζωή ναι, δεν με καλύπτει… Και σαν σχέση είναι ακόμα αρχή, έχω ακόμα δρόμο…

Πώς αντέχει ένα δεκαμελές συγκρότημα να υπάρχει, να μαζεύεται για πρόβες, ποια είναι η οργάνωση σας…; Όλοι μαζί προσπαθούμε. Κάνουμε όλοι άλλες δουλειές αλλά τα καταφέρνουμε. Μπορεί στις πρόβες να βριζόμαστε και να φωνάζουμε κάποιες φορές με ένταση αλλά είναι μόνο εκείνη η ώρα…