Τόνυ Άντονυ

Στην ξεκαρδιστική μαύρη κωμωδία «Σεσουάρ για δολοφόνους» ηθοποιοί και κοινό ψάχνουν να βρουν το δολοφόνο που χτυπάει σε ένα… κομμωτήριο! Τo City, με τη σειρά του, ψάχνει και βρίσκει τον πρωταγωνιστή της παράστασης

Υποδύεστε τον αστυνομικό που ερευνά μια υπόθεση δολοφονίας. Ο αστυνομικός συνήθως είναι ο καλός της υπόθεσης, έτσι δεν είναι; Όχι δεν είναι απαραίτητα καλός, είναι κι αυτός ύποπτος. Όλο όσοι βρίσκονται στο χώρο μπορεί να είναι ένοχοι για το φόνο που γίνεται κάποια στιγμή στον επάνω όροφο του κομμωτηρίου! Είναι ένας ρόλος που τον παίζω για έβδομη σεζόν και τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή που τον διάβασα… Τότε πρόβλεψα πως το έργο θα παίζεται τουλάχιστον 10 χρόνια στην Ελλάδα. Γενικά μου αρέσει πολύ το έργο, είναι μια διασκεδαστική παράσταση, περνά πάρα πολύ καλά ο κόσμος σ’ αυτήν. Παίζει φυσικά ρόλο και η έξυπνη διασκευή που έχει κάνει ο Θοδωρής Πετρόπουλος.

Πού οφείλεται, για σας, η επιτυχία του έργου; Στην ιδιαιτερότητά του να έχει πρωταγωνιστή τον κόσμο, γιατί αυτός είναι που αποφασίζει, από ένα σημείο και μετά την έκβαση αλλά και το φινάλε του έργου. Μπορεί να έρθει κάποιος δυο φορές και να δει κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι ένα θεατρικό παιχνίδι.

Παράλληλα με αυτό το έργο, κάνετε και επιθεώρηση. Πώς τη βλέπετε να εξελίσσεται στην Ελλάδα; Η επιθεώρηση είναι ένα λαϊκό είδος, μπορεί να είναι και το πιο δύσκολο, γιατί πρέπει μέσα σε 10 λεπτά να εκθέσεις ένα ολόκληρο θέμα και να εκθέσεις μαζί και τον ίδιο τον εαυτό σου. Και είναι σημαντικό γιατί είναι σάτιρα και ασχολείται με την επικαιρότητα, αν γίνεται σωστά βέβαια, αν δεν στηριζόμαστε στα αστειάκια της πλάκας, γιατί η πλάκα από τη σάτιρα έχει διαφορά.

Πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας; Έκανα οικογένεια νωρίς, και βγήκα στην αγορά κάνοντας επαγγέλματα διάφορα. Με εντόπισε ο Χάρρυ Κλυνν, ο συμπατριώτης σας, σε ένα αναψυκτήριο όπου δούλευα ως σερβιτόρος, γίναμε φίλοι, και πήγα να δουλέψω ως βοηθός στο κέντρο όπου εμφανιζόταν τότε ο Χάρρυ… Βρέθηκα τότε κάποια στιγμή για να «σκαμπιλάρω» τη θέση ενός ηθοποιού που δεν είχε έρθει, που είχε αργήσει, που δεν θα ερχόταν ποτέ… δεν ξέρω! Βλέποντας την αποδοχή του κοινού, άρχισα να το εξελίσσω αυτό, έχοντας για δασκάλους όλους τους αγαπημένους μου ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Το πραγματικό σας όνομα ποιο είναι; Αντώνης Κόνιαρης! Το καλλιτεχνικό μου το οφείλω κι αυτό στον Χάρρυ! Στην πρώτη αυτή δουλειά που κάναμε με φώναζε Τόνυ, ενώ ο Δημήτρης Μητροπάνος -το καλύτερο παιδί της νύχτας!- που ήταν κι αυτός στο σχήμα, με φώναζε Άντονυ, και ξαφνικά προέκυψε το Τόνυ Άντονυ!

info: «Σεσουάρ για δολοφόνους», σε σκηνοθεσία K. A, στο θέατρο Κολοσσαίον