Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Σε πύρινο κλοιό η χώρα ...

Ουχ, σόρρυ, μπερδεύτηκα... σε «λευ-κό» ήθελα να πω. Πώς την έπαθα κι εγώέτσι! Αλλά να, συμβαίνουν αυτά. Κλοιός εδώ, κλοιός εκεί, κλοιός το Φλεβάρη,κλοιός τον Αύγουστο, πώς να μην το πάθης το σαρδάμ...

Για να μετρήσουμε λοιπόν τους κλοιούς, που κρατάνε την όμορφη χώρα μας δεμένη και δεν την αφήνουν να ανέλθη στο κολοφώνιο της πεπρωμένης δόξης της: Έχουμε και λέμε:

- ο πύρινος κλοιός. Αυτός επιδημεί στη χώρα τους καλοκαιρινούς μήνες, δηλαδή από Αύγουστο σε Αύγουστο κάθε χρονιά. Απειλεί και καταστρέφει βρυσούλες, λόγγους βουνά, ραχούλες, όλες δασώδεις και διαφιλονικούμενες,αυθαίρετα τσαρδάκια πάσης φύσεως και κατηγορίας, καλλιέργειες και λοιπές χασισοφυτείες, υποδομές και ανθυποδομές. Για τον πύρινο κλοιό ευθύνονται κατ' αποκλειστικότητα ο ανθρώπινος παράγων, η έξωθεν επιβουλή, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, η κατάρα του να είσαι Έλληνας, η εθνική μας γκαντεμιά, ενώ ΔΕΝ ευθύνεται ποτέ η κρατική οργάνωση, η ατομική ή συλλογική αβελτηρία, η ολιγωρία και η ελλιπής επαγρύπνηση. Σχετικές εκφράσεις: πύρινη λαίλαπα, μέγγενη της φωτιάς, κόλαση του πυρός.

- Ο λευκός κλοιός. Αυτός πάλι παρεπιδημεί στη χώρα όλους τους υπολοίπους μήνες (πλην, δηλαδή, του Αυγούστου). Δεν είναι απαραίτητο να φθάση μέχρι εμάς, μπορεί κάλλιστα να μας επηρεάση και από γειτονικές χώρες, είτε στέλνοντάς μας κάνα αεράκι που βαφτίζουμε «μανιασμένο», είτε κυρίως ψυχολογικά - κατά το σύνδρομο «περιμένοντας τους βαρβάρους», εν αναμονή δηλαδή της καθόδου του και σε μας - κι ας μη φτάση τελικά. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, ενεργοποιούνται αυτόματα και προληπτικά τα σχέδια «Ξενοκράτης» και παρεμφερή, με πρωτοφανή μάλιστα επιτυχία (ενώ στην εν τη πράξει εφαρμογή χωλαίνουν κάπως...). Ο λευκός πανικός πάντως, όλως ακατανοήτως κολακεύει νοσηρά κάποιους υπευθύνους ναρκισσευόμενους, όπως ο αρμόδιος υπουργός μας, που τον θεωρούν, τρόπον τινά, «ένδειξη εξευρωπαϊσμού μας», και μας συνιστούν ετοιμότητα και ψυχραιμία ως αρμόζει σε πολίτες προηγμένης χώρας (sic!).

Όντως, κι εγώ γουστάρω απολύτως να ντεραπάρω με σουηδική ψυχραιμία στις εθνικές οδούς ή τις λεωφόρους των πόλεων και να σκέπτομαι ότι η σμύριδα των γερμανικών δρόμων εν πολλοίς εισάγεται από την Ελλάδα, της οποίας οι δρόμοι γλυστράνε σαν πίστα καλλιτεχνικού πατινάζ ακόμη και στη λιακάδα, κύριε Υπουργέ μου! Και ακόμη πιο Ευρωπαίος αισθάνομαι που ξέρω ότι οι τηλεφωνικές γραμμές βοηθείας αφθονούν για όλα τα προβλήματα, κατά τα πρότυπα του Λουξεμβούρ-γου τουλάχιστον, αλλά, κατά τα εγχώρια ειωθότα, είτε δεν απαντάνε ποτέ είτε σε αφήνουν μονίμως «σε γραμμή προτεραιότητος». Σχετικές εκφράσεις: «πρωτοφανής χιονιάς / παγετός», «η χώρα ντυμένη στα λευκά», «ο βοριάς που τ' αρνάκια παγώνει», «χιόνια στο καμπαναριό» κλπ.

- Ο «κλοιός των σκανδάλων». Αυτά τα τελευταία πάλι δεν περισφίγγουν τη χώρα εξ ολοκλήρου, αλλά πρωτίστως και κυρίως τους ιθύνοντες αυτής, οι οποίοι, αν και καμώνονται πως τα φοβούνται, στην ουσία τα επιζητούν ώστε να τα ελέγχουν. Η απουσία, δηλονότι, σκανδάλου, αποτελεί η ίδια σοβαρότατο σκάνδαλο και αίτιο κρυψιλεκτικής μουλωχτολογίας - που ήδη συνιστά κίνδυνο για την κρατούσα τάξη. Ένα και μονήρες σκάνδαλο πάλι, προκαλεί οργή, ερωτηματικά και αγανάκτηση. Πολλά σκάνδαλα, αντιθέτως, αλληλοεξουδετερώνονται, αλληλοαναιρούνται, δημιουργούν θυμηδία αντί αγανακτήσεως, θυμοσοφία αντί πολιτικών ερωτηματικών, και, εν τέλει, η ισχύς τους εκτονώνεται ολοκληρωτικά. Έτσι, σε αντίθεση με τους δύο προηγουμένους «κλοιούς», ο τρίτος αυτός κλοιός είναι ευπρόσδεκτος και απαραίτητος για κάθε σύγχρονη δημοκρατία, και συνιστά απαραίτητη παράγραφο στο αναθεωρημένο «κοινωνικό συμβόλαιο» του 21ου αιώνος.

Εγκαταλείπω, ελλείψει και χώρου, στον αναγνώστη τη διασκεδαστική πνευματική ενασχόληση με τους κλοιούς στους οποίους η κοινωνία μας αρέσκεται να αποδίδη την αμβλυωπία της. Κι άλλωστε, ουδέν καλόν αμιγές κακού. Οι πάσης φύσεως «κλοιοί» είναι μια κάποια λύση! Λύση για τους ταγούς, ως πρόφαση απραξίας, για τα ανδράποδα ως δικαιολογία αδιαφορίας, για τους λαθροβιούντες εγκεφάλους μας ως φενάκη εγρηγόρσεως.

Ένας ακόμα λευκός κλοιός πέρασε. Υγεία να ’χουμε, και θα χάψουμε κι άλλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: