Τι σχέση έχει η Κρήτη με το Λος Άντζελες, μια οικολόγος με ένα φωτογράφο, η ντόπια σταρ Μπέτυ Μαγγίρα με τον διεθνούς ακτινοβολίας ελληνοαυστραλό Άλεξ Δημητριάδη, η κωμωδία με την καταδίωξη; Όλα αυτά τα παντρεύει η ελληνοαμερικανίδα σκηνοθέτις Christine Crokos και τα καλεί στο «Γαμήλιο πάρτι» της που βγαίνει τώρα στις κινηματογραφικές αίθουσες
Περίγραψέ μας με δυο λόγια την υπόθεση της ταινίας. Το «Γαμήλιο πάρτι» είναι μια ταινία για ένα γαμπρό και μια νύφη στους οποίους όλα πάνε στραβά την ημέρα του γάμου τους. Είναι μια ιστορία για το πώς στο τέλος η αγάπη όλα τα νικά και για το ότι η οικογένεια είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο.
Πού θα κατέτασσες την ταινία σε σχέση με τα υπάρχοντα κινηματογραφικά είδη; Πρόκειται για μια ρομαντική κομεντί που είναι και road movie!
Ζεις στην Αμερική, στο Λος Άντζελες. Ποια είναι σήμερα η σχέση σου με την Ελλάδα; Οι γονείς μου είναι από την Ελλάδα. Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη κι ήμουν η μικρότερη από τα τέσσερα αδέρφια μου. Περάσαμε πολλές σημαντικές φάσεις της ζωής μας στην Ελλάδα και γι’ αυτό είναι πολύ σπουδαίο για μένα να καταλαβαίνω από πού προέρχομαι και να γνωρίζω την ελληνική κληρονομιά.
Γιατί αποφάσισες να επιστρέψεις στην Ελλάδα για να γυρίσεις την πρώτη σου ταινία μεγάλου μήκους; Πιο συγκεκριμένα, γιατί διάλεξες την Κρήτη για τα γυρίσματα; Και ποιος δεν θα ήθελε να γυρίσει ταινία στην Κρήτη, είναι τόσο ωραίο νησί! Οι άνθρωποι είναι όμορφοι, το φαγητό καταπληκτικό και το τοπίο μαγευτικό. Όταν πρωτοπήγα την ένιωσα σαν… ζαχαρωτό για τα μάτια μου! Όταν διάβαζα το σενάριο ήμουν στο Λος Άντζελες, όπου και ζω τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Το πάθος μου για την Ελλάδα ήταν που με έ-σπρωξε να γυρίσω σε αυτήν.
Πώς ήρθες σε επαφή με την παραγωγή; Πρώτα γνώρισα την Ιφιγένεια, τη σεναριογράφο μου (σ.σ: η πρωτοεμφανιζόμενη Ιφιγένεια Κοτσώνη), πριν από πολλά, πολλά χρόνια. Μου άρεσε η αίσθηση του χιούμορ που είχε. Σύντομα ήρθαμε σε επαφή και με τον παραγωγό Πάνο Παπαχατζή, που είναι ένας πολύ γενναίος άνθρωπος με όραμα. Αυτός ήταν που οργάνωσε όλη τη δουλειά. Τα υπόλοιπα είναι απλώς ιστορία!
Με ποια κριτήρια επέλεξες τους ηθοποιούς σας; Όταν έφτασα στην Ελλάδα, φρόντισα να μην ψάξω καθόλου τη δουλειά των ηθοποιών μου. Ήθελα πρώτα να τους γνωρίσω από κοντά και να ξεκινήσω να τους μαθαίνω σιγά σιγά, αντί να τους δω απ’ ευθείας να παίζουν στην ελληνική τηλεόραση! Ήθελα μια φρέσκια προοπτική στη συνεργασία μας, και επιδίωξα πρώτα να τους γνωρίσω ως… πραγματικούς ανθρώπους. Άλλωστε και οι χαρακτήρες της ταινίας είναι πολύ αληθινοί, καθημερινοί άνθρωποι. Έτσι ήθελα κι οι ηθοποιοί μου να αισθάνονται το ίδιο άνετα απέναντί μου.
Έχεις παρευρεθεί η ίδια σε ελληνικό γάμο; Φυσικά! Θα έλεγα σε τουλάχιστον 20! Οι αδερφές μου κι ο αδερφός μου είχαν τους δικούς τους… γάμους αλά ελληνικά! Νομίζω πως οι ‘Ελληνες κάνουν καλά πάρτι, γι’ αυτό και μ’ αρέσουν οι γάμοι.
Εσύ η ίδια είσαι παντρεμένη; Τι γνώμη έχεις για το γάμο, ως μυστήριο και κοινωνικό φαινόμενο, ειδικά σε σχέση με το παρελθόν; Δεν είμαι παντρεμένη. Αλλά είμαι οπαδός του γάμου. Νομίζω ότι είναι ένα υπέροχο πράγμα. Πάντως παρατηρώ πως η ενότητα των παντρεμένων ζευγαριών δεν είναι τόσο δεδομένη, ειδικά στις τελευταίες δύο δεκαετίες. Είναι μια μεγάλη δέσμευση και απαιτεί σκληρή, καθημερινή δουλειά. Αλλά όταν είσαι με το σωστό άνθρωπο, είναι το πιο ωραίο πράγμα στον κόσμο.
Το «Runaway Gossip», μια μικρού μήκους ταινία σου, είχε πάλι θέμα το γάμο. Έχει σχέση με αυτήν τη δουλειά σου; Αιτιολογεί ίσως αυτήν την αγάπη σου για το γάμο; Όχι, όχι, καμία σχέση! Ήταν απλά ένα σενάριο που έγραψε μια φίλη και εγώ το γύρισα κάπως σαν χάρη.
Δουλεύεις στην παραγωγή πολλών μπλοκμπάστερ και δημοφιλών ταινιών του Χόλιγουντ. Πώς επηρέασε αυτή η εμπειρία σου τη σκηνοθετική σου δουλειά; Πράγματι έχω δουλέψει τόσα χρόνια σε πολλές μεγάλες παραγωγές… Αυτό που μπορώ να πω είναι πως αυτή η εμπειρία με βοήθησε να μάθω τη διαδικασία από το μηδέν και να πάρω τις σωστές βάσεις. Είναι πολύ δύσκολο και σημαντικό να έχω την τιμή να κάθομαι στην καρέκλα του σκηνοθέτη, αλλά έχω αναλάβει και όλες τις υπόλοιπες δουλειές που μπορεί να προκύψουν στο στάδιο της παραγωγής. Γι’ αυτό και εκτιμώ κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο τους συνεργάτες μου, τους ηθοποιούς και το συνεργείο.
Προσπαθείς να χρωματίσεις το φιλμ με ένα ιδιαίτερο, τοπικό χρώμα. Πώς νομίζεις πως το αντιλαμβάνεται το διεθνές κοινό; Δεν βρίσκεις πώς υπάρχουν αναφορές που αναγνωρίζουν μόνο Έλληνες; Έτσι κι αλλιώς, επέλεξα την Κρήτη γιατί νομίζω πως κάποιος θα μπορούσε να συναντήσει το ίδιο τοπίο και σε άλλα σημεία του κόσμου. Δεν ήθελα να δείξω αυτά που ξέρει ο οποιοσδήποτε για την Ελλάδα, τις τυπικές νησιώτικες όψεις της Μυκόνου ή της Σαντορίνης. Ήθελα μια καθαρή ματιά σε κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ανοιχτό και γνώριμο. Γι’ αυτό και νομίζω πως ειδικά οι Έλληνες εκτός Ελλάδας θα αγαπήσουν αυτήν την ταινία.
Δουλεύεις με Έλληνες που είτε γεννήθηκαν στην Ελλάδα και έκτοτε ζουν σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου είτε έζησαν για πολλά χρόνια μακριά από αυτήν. (σ.σ.: αναφέρομαι στο ζεύγος των πρωταγωνιστών και τη σεναριογράφο). Τελικά υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο βλέπει ένας Έλληνας την Ελλάδα από απόσταση; Νιώθω πως οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό αγαπούν την Ελλάδα πιο πολύ από αυτούς που ζουν σε αυτήν. Γι’ αυτό και ο ήρωας που ενσαρκώνει ο Άλεξ Δημητριάδης, που έζησε για πολλά χρόνια στο εξωτερικό, γνωρίζει μια γυναίκα που θέλει να παντρευτεί και θέλει να ζήσει στην Ελλάδα μαζί της. Όταν είσαι απ’ έξω αναγνωρίζεις και εκτιμάς πιο εύκολα την ομορφιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου