«Ο έμπορος του Λας Βέγκας»*
Επιτέλους μια αντιμετώπιση ενός κλασικού έργου που δεν φοβάται να τα «βάλει» με τον εαυτό της και τους θεματοφύλακές της … σκηνικής μας παράδοσης! «Ο Έμπορος της Βενετίας» μεταφέρεται στο σημερινό Λας Βέγκας, όπου ως γνωστόν ο τζόγος και το χρήμα είναι οι απόλυτες αξίες. Το δάνειο που παίρνει ο Αντόνιο για τον φίλο του και η σύγκρουση με τον εβραίο δανειστή του Σάιλοκ, με τον οποίο έχει ανοιχτούς λογαριασμούς από παλιά, βάζουν σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή του. Αυτό που στην αρχή έμοιαζε περισσότερο με παιχνίδι μετατρέπεται σταδιακά σε εφιάλτη. Το υλικό του Σαίξπηρ είναι η βάση για να στηθεί ξανά η ιστορία, με πολλές ανατροπές, αιρετική διάθεση και μοντέρνα οπτική από το γερμανό συγγραφέα και σκηνοθέτη Μαρκ φον Χέννινγκ, ο οποίος μεταγγίζει την αβάν γκαρντ βερολινέζικη σκηνή στο συχνά πληκτικό αθηναϊκό θεατρικό τοπίο και όχι μόνο. Μεταμοντέρνα αισθητική, ήρωες με επιτηδευμένο παίξιμο στα όρια της καρικατούρας, κλινικά αποστειρωμένοι και αποστασιοποιημένοι πηγαινοέρχονται σε ένα κατάλευκο σκηνικό τοπίο που κάθε άλλο παρά καζίνο θυμίζει. Το έργο περιορίζει τη δράση του στο λόγο και καταλήγει σε μια αποτρόπαια σκηνή ομαδικής δολοφονίας με τον Έλβις Πρίσλει να σιγοτραγουδάει «Love me tender» πάνω από τα πτώματα. Υπονομευτικό σε όλο του το μεγαλείο, θρασύτατο, προκλητικό, περίεργα ψύχραιμο, οπωσδήποτε νοσηρό αλλά και γοητευτικό δίνει τη δική του λοξή εκδοχή στην κλασική ιστορία. Αυτό λέγεται κέρδος. Χίλιες φορές μια τέτοια παράσταση παρά μια μουσειακή απεικόνιση-μνημόσυνο! Ακόμη και παρά τις συγκεχυμένες ιδέες που ροκανίζουν το κείμενο η παράσταση λειτουργεί θετικά στο σύνολό της, με μια γερή εικαστική πρόταση και πάμπολλους ερμηνευτικούς ακροβατισμούς.
· Η παράσταση ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο στη Σκηνή Κοτοπούλη-Ρεξ της Αθήνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου