Χόρντι Γκαλθεράν «Μέθοδος Gronholm»*
Τέσσερα άτομα συναντιούνται στην αίθουσα συνεντεύξεων μιας πολυεθνικής εταιρείας. Εμφανίζονται ως υποψήφιοι που κατάφεραν να φτάσουν στηn τελική φάση επιλογής για μια διευθυντική θέση. Μόνο που δεν πρόκειται να υποβληθούν σε μια απλή συνέντευξη, αλλά στη «Μέθοδο Gronholm». Ο καταλανός συγγραφέας Χόρντι Γκαλθεράν συνδυάζει το καυστικό χιούμορ με το δράμα και την απόγνωση, μέσα από κοφτερούς διαλόγους, μεταφέροντάς μας επιτυχώς στο σκληρό χώρο των πολυεθνικών. Στήνει την πλοκή του με σασπένς και μαεστρία απαιτώντας την εγρήγορση της πλατείας, την συμμετοχή της σ’ ένα «παιχνίδι» συνώνυμο της αηδίας, τελικά. Παρόμοιους εφιάλτες βιώνουν εκατομμύρια υποψηφίων ανά τον κόσμο. Δεν είναι ότι ο Γκαλθεράν ανακάλυψε την πενικιλίνη, όχι. Ασχολείται, όμως, καταγγελτικά με αυτό το κοινωνικό-πολιτικό ζήτημα, με αυτόν τον βιασμό ψυχής, την προσβολή του ιδιωτικού απορρήτου, την εκμηδένιση της προσωπικότητας δίνοντάς μας ένα δυνατό έργο, μελετημένα ακραίο και σύγχρονο. Οι σκηνοθετικές ενασχολήσεις του Διαγόρα Χρονόπουλου σπάνια με αφορούν. Συντάχθηκα μαζί του διότι απλούστατα ακολούθησε πιστά τις προσταγές που υπαγόρευε «μεγαλοφώνως» το κείμενο. Επέμεινε στη γραμμική ανάγνωση δίχως υπερβολές ή παλιομοδίτικα σκηνοθετικά τερτίπια. Είχε στα χέρια του ένα σχετικά νεανικό υποκριτικό υλικό με γερές θεατρικές καταβολές. Σ’ έναν ντιζαϊνάτο ψυχρό σκηνικό χώρο του Γιώργου Γαβαλά οι ηθοποιοί λειτούργησαν ικανοποιητικά. Ο Χρήστος Σαπουντζής (Ενρίκε) παραμέρισε δραστικά την καρατερίστικη φύση του. Η Βίκυ Παπαδοπούλου (Μερσέδες) στάθηκε αξιοπρεπώς υποστηρίζοντας με σθένος τις κατακτήσεις του γυναικείου φύλου σ’ έναν ανδροκρατούμενο κόσμο. Ο Πέτρος Λαγούτης (Κάρλος) επιβεβαιώνει σκηνικά την μεγάλη του γκάμα σε ρόλους. Ο Γιώργος Καραμίχος (Φερνάντο) σε διαρκή εξέλιξη σημειώνει την πλέον ολοκληρωμένη του ερμηνεία.
· Η παράσταση ανεβαίνει στο Θέατρο Τέχνης-Κάρολος Κουν / Υπόγειο της Αθήνας
by δημήτρης φοινίτσης , theatergoer.blog.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου